Wil je jezelf voorstellen?
Hallo, mijn naam is Ans van den Ende en mijn naamgebaar is Engel van Geduld! Ik ben 54 jaar, redactrice/presentatrice bij de radio en woon in het Limburgse Witte Stadje Thorn. En ja ik behoor tot de doelgroep doofblind! Ik ben blind en slechthorend, mijn linkeroor kan niet ondersteund worden. Ook niet met een CI. En mijn rechteroor wordt ondersteund met een gehoorapparaat! Door gewricht- en evenwichtsproblematiek loop ik op mijn best samen met een taststokrollerbol en een kruk! Het is dus duidelijk waarom mensen mij ha ha het rugzakvrouwtje noemen!
Ik vind het belangrijk om goed voor mezelf te zorgen want alleen dan ben ik in staat om ook voor een ander te kunnen zorgen! Structuur, rust en regelmaat zijn voor mij zéér belangrijk! Ik sta elke dag om 07:00 uur op zodat het dag- en nachtritme zo min mogelijk verstoord raken! Mijn dag start met een half uurtje buiten wandelen en aansluitend een uurtje sporten, inclusief meditatie aan huis!
Ik ben verantwoordelijk voor het welzijn van mijn huisdieren. Een putter/kanarie zangvogel en twee Nederlandse hangoordwergkonijntjes. Ik draag die verantwoording voor de volle 100% anders moet je niet aan huisdieren beginnen, maar dat is mijn persoonlijke mening! Ik hou van gezond vegetarisch eten dat ik grotendeels zelf bereid! Verder heb ik zoals velen van jullie ook een wasmachine, ha ha. Terwijl die draait ga ik bijvoorbeeld in mijn tuintje aan de slag! Ik wil maar zeggen er is altijd wel, graag of niet, iets te doen!
Mijn redactiewerk voor de radio is doorgaans op drie vaste dagen in de week. Maar het is ook inspelen op de actualiteit waardoor het ook voorkomt dat ik laat op de avond nog bezig ben om digitaal een gast te regelen voor ons wekelijkse programma! Juist omdat ik houvast heb aan structuur, rust en regelmaat stelt het mij in staat om flexibel te kunnen zijn.
Voor het slapengaan neem ik een moment van rust om de dag goed af te ronden. Dus geen prikkels meer om actief te worden maar juist af te schakelen zodat mijn lichaam en geest klaar zijn voor die welverdiende nachtrust! Ik ben ervan overtuigd dat dit ervoor zorgt dat ik een goede slaper ben!
In februari - maart brak Covid-19 ook in Nederland uit. Ben je wel of niet geraakt door de corona-maatregelen?
Toen ik voor het eerst van Covid-19 hoorde…dacht ik…China is ver weg maar wat als het Covid-19 ook naar Nederland komt!? Ik vond en vind het nog steeds best spannend!!!. Ook ben ik geraakt door de coronamaatregelen. Zeker in de communicatie, want de verstaanbaarheid op anderhalvemeter afstand vraagt heel veel geduld van de ziende/horende medemens en lukt alleen maar in een rustige omgeving! Van mij vraagt het nog meer inspanning, energie!
De begeleiding is sinds maart flink aangescherpt waardoor er veel digitaal wordt gecommuniceerd! Bij noodzakelijke uitzondering is fysiek contact toegestaan! Als gevolg van de maatregelen ben ik sinds 15 maart ook thuis en dat is zeker opgemerkt in mijn omgeving. Sommige mensen hadden de overtuiging dat ik of op vakantie, verhuisd of ziek was. Ik word dus duidelijk gemist! Het redactiewerk doe ik vanuit huis en tijdens de live uitzending ben ik digitaal in contact met mijn radiomaatjes die wel in de studio zijn. En het presenteren is uiteraard stopgezet!
Mis je fysiek contact met mensen?
Nou en of ik het fysieke contact mis!!! Als je mij aan het huilen wilt hebben dan vraag vooral doorrr…Snik…slik…diepe zucht… Ik mis het fysieke contact zoals Tactiele Gebaren en Social Haptic Communicatie. Omdat het voor mij als blinde en slechthorende persoon juist dat ontbrekende aan informatie in de communicatie toevoegt! Daarnaast mis ik het fysieke contact dat ik voorheen had met mijn radiomaatjes en dan doel ik zowel op de informatieve communicatie als ook op het dollen onder elkaar!
Heb je wel of geen moeite met het dragen van een mondkapje? Zo ja, waarom heb je er moeite mee?
Ik draag een mondkapje omdat het moet ter bescherming voor iedereen! Ik reis sinds half maart niet meer met het openbaar vervoer omdat ik niet zelfstandig kan in- en uitchecken! Voorheen werd ik hierbij geholpen door de chauffeur. Ik reis sinds half maart ook niet meer met de Regiotaxi of Valys. Omdat de indicatie voor het voorin zitten (die ik om medische redenen heb) niet meer gehandhaafd kan worden door de Covid-19 maatregelen.
Wil je nog iets over de corona-crisis vertellen, algemeen of voor jouw persoonlijk?
Slotwoord! Sinds 15 maart ben ik alleen en op mezelf aangewezen. Met uitzondering van mijn wekelijkse hulp in de huishouding, vaste begeleiding en medische afspraken. En in noodgevallen ga ik in alle vroegte naar de plaatselijke winkel voor een boodschap, waar ik vriendelijk geholpen word door de medewerkers. En toch heeft het afgelopen jaar mij ook heel veel moois gebracht!
Ik ben altijd al voorstander van zelfregie en mag mezelf daarin schouderklopjes blijven geven. Omdat mijn Engelengeduld, leergierigheid en creativiteit in zelfredzaamheid mij enorm helpen om de focus te blijven leggen op de mogelijkheden! Ik heb hierdoor via de computer contacten gemaakt met mensen die de moeite nemen om zich in mij te verplaatsen. Zodat zij mij op welke manier dan ook kunnen helpen en dat ontroert mij en geeft mij een gevoel van dankbaarheid! De eerste stap is aan mij om hulp te durven vragen! Deze digitale samenwerking draagt ertoe bij dat ik mij niet alleen voel en al helemaal niet eenzaam!
Mijn reden, de reden om vol te houden! In stilte denkend aan de mensen die hard werken in bijvoorbeeld ziekenhuizen, de mensen die getroffen zijn door Covid-19 en de dierbaren die helaas overleden zijn.
Hou vol!
Liefs Ans
