Als DBCX willen we graag dat doofblinde mensen dezelfde kansen krijgen als niet-doofblinden in de Nederlandse samenleving. Met de activiteiten die we ontwikkelen dragen we daaraan bij. Daarbij gaan we ervan uit dat mensen met doofblindheid, samen met een begeleider/tolk, hetzelfde kunnen bereiken als mensen die niet-doofblind zijn. Om mensen hiervan bewust te maken, laten we in onze communicatie 'naar buiten' de talenten en mogelijkheden van doofblinde mensen zelf zien, naast de inhoud van de activiteiten die we organiseren.
Deze keer stellen we graag Marc van der Bij voor, vicevoorzitter in het bestuur van DBCX. Marc werkt sinds enige tijd voor ons. Hij vertelt over zichzelf, zijn wensen voor DBCX en zijn betaalde baan. Met dank aan Ekrem Koç, vrijwilliger marketing en communicatie, voor het interview.
Marc, wil je iets vertellen over jezelf?
Mijn naam is Marc en ik ben 46 jaar. Ik woon in Zeist, met mijn kat Alex. Van 1979 tot 1994 heb ik bij Bartiméus gewoond. Daar heb ik een deel van mijn onderwijs gevolgd. In 1990 ben ik naar het regulier onderwijs gegaan en volgde ik de HAVO. Daarna heb ik nog een jaartje VWO gedaan, maar helaas is dat niet gelukt. Na een studiekeuzeonderzoek kwam ik terecht op de MBO+ opleiding Marketing en Communicatie. Ik werk sinds 20 jaar bij de Politie, de landelijke eenheid in Driebergen. En sinds kort dus ook als vrijwilliger voor DBCX. Verder geniet ik erg van mijn vrijetijd. Ontspanning is belangrijk als dingen je veel energie kosten. Dat merk ik meer en meer.
Marc van der Bij - Vicevoorzitter
Ben je doofblind? Zo ja, kun je nog een beetje of helemaal niks horen en zien?
Ik ben blind en goed-horend geboren. Later is mijn gehoor langzaam slechter geworden. Ik heb het syndroom van Norrie. Dit syndroom is zeer zeldzaam en komt alleen voor bij mannen. De moeder is dan de draagster. Mensen met dit syndroom worden altijd blind geboren. Het komt voor dat zij later slechthorend worden. Geestelijke beperkingen komen eveneens voor bij Norrie, maar dat is dus niet per definitie zo. Ik ben in 2013 in aanraking gekomen met andere doofblinden, via Kentalis. Sindsdien ben ik geïnteresseerd in alles wat met doofblindheid te maken heeft. Ik ben niet gebaarvaardig.
Wat is je wens voor DBCX?
Samen met mijn collega’s in het bestuur en alle andere direct en indirect betrokkenen wil ik graag de stichting verder uitbouwen. Zo is mijn streven dat het Doofblinden Kamp een vaste waarde wordt in onze wereld. Daar is nog een wereld te winnen! Ik vind het fantastisch dat er vrijwilligers zijn die ons willen helpen met alles wat we doen. We kunnen niet zonder. Ik vind het dan ook belangrijk dat zij er lol in hebben en er voldoening uit halen. Ook daaraan wil ik graag een bijdrage leveren.
Heb je andere ervaringen met het doen van vrijwilligerswerk?
Ja, ik werk ook als vrijwilliger voor de landelijke organisatie DB-Connect: ik maak deel uit van het team dat alle vragen beantwoordt die met doofblindheid te maken hebben. Verder heb ik in het verleden vrijwilligerswerk gedaan bij Kentalis: ik ben lang lid geweest van de cliëntenraad van een van de regio’s van Kentalis (zuidwest) en ik ben ook een tijdje voorzitter geweest van deze raad.
Wil je meer vertellen over je werk bij de politie?
Ik heb eerst jarenlang bij de recherche gewerkt, waar ik me heel veel bezig hield met het afluisteren van telefoongesprekken tussen criminelen. Op een gegeven moment werd mijn gehoor zo slecht dat dat niet meer ging. Ik moest weg bij de recherche omdat ze daar geen ander werk voor me hadden. Toen ben ik via een re-integratie traject terechtgekomen bij een afdeling waar bijvoorbeeld de aangiftes van internetoplichting binnen komen. Veel Marktplaats-fraude; iets betalen wat dan vervolgens niet wordt geleverd. Bij ons komen ook de aangiftes van tanken zonder betalen binnen. Voordat ik bij de politie werkte was ik telemarketeer: mensen bellen om ze financiële producten te verkopen.
Waarom heb je voor deze organisatie en functie gekozen?
Ik werd in 1999 samen met nog iemand benaderd door Bartiméus Sonneheerdt. De politie wilde een experiment starten; het inzetten van blinden voor telefoontaps. De gedachte daarachter was dat blinden veel beter kunnen horen dan zienden. Het leek me uitdagend en omdat ik het niet meer naar mijn zin had als telemarketeer, heb ik ja gezegd.
Op dit moment vind ik mijn werk nogal saai. Ik beoordeel aangiften van internetoplichting. Bijvoorbeeld: iemand heeft op Marktplaats een product gekocht van een verkoper. De koper betaalt dit product maar de verkoper stuurt het niet op. Of een webshop heeft een product, waar wel voor betaald is, niet geleverd. Andersom kan ook: je verkoopt iets, stuurt het op en krijgt je geld niet. Dan is er dus sprake van online aan-en verkoopfraude, ook wel internetoplichting genoemd. De aangiften verschillen doorgaans nauwelijks van elkaar, dus het werk is altijd hetzelfde. Sinds kort werk ik parttime, 20 uur per week. Omdat ik zo slecht ben gaan horen werd fulltime werken te vermoeiend voor me.
Kun je goed met je collega’s communiceren?
Ja, dat gaat prima, al heb ik met de meeste collega’s niet of nauwelijks contact. Dat komt ook door de samenstelling van het team. Ik werk het liefst zelfstandig en vind het niet erg om alleen in een kantoortje te zitten. Dat is veel rustiger. Aan mijn tijd bij de recherche heb ik mooie vriendschappen overgehouden.
Gebruik je hulpmiddelen om je werk te kunnen doen?
Ja, ik gebruik een combinatie van spraak en braille. Screenreader-software (Jaws) op de computer leest voor wat op het scherm staat. Daarnaast gebruik ik een brailleleesregel, die gekoppeld is aan de computer. Deze geeft in braille weer wat op het scherm staat.
Heb je misschien tips voor doofblinden als het gaat over werk?
Als je als doofblind persoon ergens aan de slag mag gaan moet je op een aantal dingen letten. Voor mensen die slechtziend zijn is verlichting natuurlijk heel belangrijk. Maar let ook op de akoestiek, de geluidsomgeving. Als het ergens bijvoorbeeld hol klinkt of als er ergens constant achtergrondgeluid te horen is moet je kijken of daar iets aan gedaan kan worden. Zorg dat je in een rustige omgeving komt te zitten zodat je je beter kunt concentreren. Het is al vermoeiend genoeg, zeker in het begin als je iedereen nog moet leren kennen en nog niet weet hoe alles in zijn werk gaat. Let daarnaast vooral ook heel goed op je energiebalans. Zorg dat je genoeg tijd hebt om te ontspannen zodat je de volgende dag weer fit aan de slag kunt.
